Waar de zoektocht naar balans werkelijk om gaat
De term werk-privé balans veronderstelt dat je een werkleven én een privéleven hebt. Dat er privétijd en werktijd is. Als we de weegschaal er weer bij pakken, dat de een zwaarder is dan de ander. Alsof ze tegenover elkaar staan. Een vrij negatieve benadering.
In de basis heb je één leven. In dat leven heb je elke dag 24 uur om te besteden. Je bepaalt zelf waar je die tijd voor inzet. Waar je prioriteit aan geeft.
Dat is de uitdaging, niet het vinden van balans. Wil je niet gewoon te veel dingen in een dag proppen? Verwacht je niet te veel van jezelf? En ook al past het tijdtechnisch in je agenda, is het wel haalbaar voor je qua energie? Want hoe voel je je na zo’n dag?
Gaat de zoektocht naar balans niet vooral om het willen ervaren van een gelukkig, gezond en bevredigend leven? Om een gevoel van harmonie te hebben. Dat je je dagen invult met dingen waar je blij van wordt en voldoening van krijgt.
Daarin hoeft geen duidelijk onderscheid te zitten tussen werk en privé, dat gaat over jou als persoon en niet over alle rollen die je vervult.